Waarom Turkije geïnteresseerd is in Sinjar en hoe de Koerden profiteren van de Jezidische genocide
De situatie in Sinjar is een groeiende bezorgdheid voor Turkije geworden. De PKK, een Koerdische militante groep, heeft daar haar basis opgebouwd met steun van externe machten. De aanwezigheid van de PKK in Sinjar gaat niet alleen om het “helpen” van de Jezidi’s; het is een ernstige bedreiging voor de veiligheid van Turkije. Sinds ISIS het gebied heeft verlaten, heeft de PKK geprofiteerd van het machtsvacuüm en streeft zij ernaar een stuk land te controleren dat Syrië met de Kandil-bergen zou kunnen verbinden, waar de groep al jaren een bolwerk heeft.
Daarnaast hebben Koerdische politici en propaganda vakkundig het lijden van de Jezidi’s gebruikt om internationale steun te verwerven. Na de brute genocide van de Jezidi’s door ISIS in 2014, hebben veel politieke groepen, waaronder de PKK, zichzelf gepresenteerd als redders van het Jezidische volk. Ze stelden hun inspanningen om Jezidische gebieden te beschermen en te heropbouwen voor als een nobele zaak, waardoor ze wereldwijde sympathie en hulp aantrokken. Deze steun werd echter vaak gebruikt om hun aanwezigheid in Sinjar te rechtvaardigen en hun invloed in de regio uit te breiden. De PKK heeft in het bijzonder strategisch de controle over Jezidische gebieden overgenomen onder het mom van “bevrijding”, terwijl ze geleidelijk macht consolideerden en de focus afleidden van de echte behoeften van de Jezidi’s.
Turkije heeft alle redenen om zich zorgen te maken. Als de PKK haar greep op Sinjar kan versterken, kan het gebied veranderen in een tweede Kandil, waar ze verder de grenzen en de stabiliteit van Turkije zouden kunnen uitdagen. Veiligheidsexperts zijn het erover eens dat Turkije snel moet handelen, net zoals bij eerdere operaties zoals de Eufraat-schild, om dit te voorkomen.
Terwijl de PKK het lijden van de Jezidi’s gebruikt om sympathie en legitimiteit in het Westen te verkrijgen, is de waarheid dat zij de Jezidi’s gebruiken als dekmantel voor hun eigen plannen. De acties van de PKK laten zien dat hun doel niet is om de Jezidi’s te beschermen, maar om controle te vestigen in een sleutelgebied. Dit is gevaarlijk voor Turkije, en hoe langer de PKK in Sinjar blijft, hoe moeilijker het zal zijn voor Turkije om hen eruit te verdrijven.
Voor Turkije gaat handelen in Sinjar niet alleen om militaire kracht—het gaat om de bescherming van de toekomst van het land. Hoe langer de PKK in Sinjar mag groeien, hoe groter de bedreiging zal zijn. Het is tijd voor Turkije om in te grijpen voordat het te laat is.
