The Ezidi Dilşah Dungeon in Van, Turkey, built in the 18th century by Kok Ağa and later overseen by his daughter Dilşah, is now at risk of collapse. Once part of the Ezidi justice system, the site has been heavily damaged by treasure hunters and neglect. Locals see it as both a historical monument and a place of memory, but without urgent protection, this rare piece of Ezidi heritage may soon disappear.
Езидский Зиндан Дильшах в Ване, Турция, XVIII века постройки, находится под угрозой исчезновения. Когда-то он служил частью системы правосудия езидской общины, а сегодня разрушен охотниками за сокровищами и временем. Для езидов он остаётся важным историческим и символическим объектом, но без срочной охраны этот уникальный памятник может быть утерян навсегда.
Почти 300 забытых фотографий езидов, сделанных в северном Ираке в 1930-х годах, были обнаружены в архиве американского музея. На снимках запечатлены свадьбы, святилища и повседневная жизнь, предлагая редкий взгляд на наследие езидов, почти уничтоженное ИГИЛ, и теперь они доступны для езидов в Ираке и по всему миру.
Nearly 300 long-forgotten photographs of the Ezidi people, taken in northern Iraq during the 1930s, have been rediscovered in an American museum archive. The images, showing weddings, shrines, and daily life, offer a rare glimpse into Ezidi heritage nearly erased by ISIS, and are now being shared with Ezidis in Iraq and across the diaspora.
Duhok FC removed the sacred Ezidi sun symbol from their new shirt under pressure from Islamist voices. Eleven years after the 2014 genocide, hatred and cultural erasure persist, and the Ezidi identity is still denied recognition.
Tens of thousands of displaced Ezidis remain in Duhok camps as attempts to return to Shengal are stalled by destroyed homes, lack of services, and security instability.
As the Mosul Dam reservoir recedes to its lowest levels in nearly a century, archaeologists are uncovering not only 2,300-year-old Hellenistic tombs but also traces of Ezidi heritage once submerged beneath the Tigris. In recent years, a long-hidden Ezidi village, a 1961 tomb, and even a school in Hanke have resurfaced, reminding the world that Ezidi history in northern Mesopotamia — tied to the faith of Sharfadin — cannot be erased by dams, drought, or displacement.
В Ираке начались долгожданные раскопки массового захоронения в Хасфе близ Мосула — огромной воронки, куда боевики ИГИЛ свозили и казнили тысячи людей. По оценкам, здесь могут находиться останки как минимум 4 000 жертв, среди которых езиды, военнослужащие и мирные жители. Хасфа считается одним из крупнейших и самых сложных массовых захоронений в новейшей истории Ирака. Несмотря на тяжёлые условия и риск, начатая работа даёт семьям пропавших надежду на ответы и возвращение достоинства погибшим.
Iraq has begun the long-delayed excavation of the Khasfa mass grave near Mosul, a vast sinkhole where ISIS executed and buried thousands during its rule. Believed to hold at least 4,000 victims — including Ezidis, soldiers, and civilians — the site is one of the largest and most complex in modern Iraqi history. Forensic teams face immense challenges, but the work offers families of the missing a fragile hope for answers and dignity after more than a decade of silence.
Am 12. August 2025 wurden die Überreste von 22 ezidischen ISIS-Opfern nach Sinjar zurückgebracht, nachdem sie in Bagdad per DNA-Analyse identifiziert worden waren. Dies ist die siebte offizielle Übergabe seit 2021 und zeigt sowohl das Ausmaß der Verbrechen als auch die fortlaufenden Bemühungen, Massengräber zu exhumieren und die Opfer gemäß ezidischer Tradition und dem Glauben an Sharfadin zu bestatten.
12 августа 2025 года останки 22 езидских жертв ИГИЛ были возвращены в Синджар для похорон после идентификации ДНК в Багдаде. Это седьмая официальная передача с 2021 года, отражающая масштабы преступлений и продолжающиеся усилия по эксгумации и идентификации жертв, чтобы семьи могли похоронить своих близких в соответствии с традициями езидов и верой Шарфадин.
On 12 August 2025, the remains of 22 Ezidi victims of ISIS were returned to Sinjar for burial following DNA identification in Baghdad. This marks the seventh official handover since 2021, as authorities continue to exhume and identify victims from mass graves across the region. The process underscores the scale of the atrocities committed during ISIS’s 2014 assault and the ongoing efforts to allow families to bury their loved ones according to Ezidi tradition and the faith of Sharfadin.
On 31 July, Mohamed Al Hassan, head of the UN Assistance Mission for Iraq (UNAMI), stood in front of displaced...
خلال ليلة 2 و3 أغسطس 2014، شنت داعش هجوماً وحشياً على الإيزيديين في سنجار (شنكال)، العراق. تلا ذلك حملة منظمة بدقة من القتل الجماعي، والاغتصاب، والخطف، والاستعباد، والاعتناق القسري، استهدفت الإيزيديين فقط بسبب هويتهم وديانتهم القديمة، الشرفدين. وكان ذلك بداية ما يُعرف اليوم بإبادة الإيزيديين الجماعية – فصل مؤلم عميق في تاريخ الإيزيديين لا يزال يشكل حاضرهم.
Elf Jahre nach dem Völkermord an den Êzîden bleibt die Wunde tief und die Forderungen ungehört: Tausende Familien wurden zerstört, über 2.600 Frauen und Kinder gelten weiterhin als vermisst, und der Kampf um Gerechtigkeit und Anerkennung dauert an. Trotz internationaler Aufmerksamkeit sind viele Täter noch frei, Sinjar bleibt unsicher, und die Rückkehr der Êzîden wird durch politische Machtspiele blockiert. Das ezidische Volk fordert zurecht nicht nur Erinnerung, sondern konkrete Maßnahmen – Schutz, Wiedergutmachung, die Bewahrung ihrer uralten Religion Sharfadin und eine Zukunft in Würde.
11 лет назад, в ночь с 2 на 3 августа 2014 года, ИГИЛ совершил зверское нападение на езидов в Шингале, Ирак. Этот геноцид унес тысячи жизней, разрушил семьи и культуры, и его последствия ощущаются до сих пор. Несмотря на частичные шаги, справедливость не достигнута, Синджар остаётся нестабильным, а возвращение езидов домой всё ещё под угрозой. Мы помним и требуем признания, защиты и справедливости для езидского народа.
On August 3, 2014, the Ezidi people of Sinjar were targeted for extermination by ISIS. Thousands were killed, enslaved, and displaced. The genocide aimed to erase not only lives, but identity, culture, and the ancient faith of Sharfadin.
Eleven years later, justice remains out of reach. Sinjar is still unsafe. Survivors are still waiting. And Iraq has yet to formally recognize the genocide—blocked by those who try to claim the Ezidis as their own.
We remember the victims.
We name the truth.
And we will not stop until justice is done and our people can return home safely. Ezidi Times will continue to speak. Loudly. Relentlessly. Truthfully.
Իր նորագույն՝ SISTER ալբոմում եզդի երգչուհի Դիանա Կալաշովան միանում է իր կրտսեր քրոջ՝ Սոֆիայի ձայներին՝ սրտանց հարգանքի տուրք մատուցելով քույրությանը, սիրուն և ընտանիքին: Գրված ընտանիքի հետ համատեղ և կատարվող իրենց մայրենի՝ եզդիերեն լեզվով, երգը արտացոլում է քույրերի և եղբայրների միջև եղած մտերիմ կապը և արտացոլում Դիանայի շարունակական նվիրվածությունը իր արմատներին, կրքին և արվեստագետությանը: Ezidi Times-ի հետ այս բացառիկ հարցազրույցում Դիանան բացահայտ խոսում է ստեղծագործական գործընթացի, իր չթողարկված երաժշտության գաղտնի պահոցի և իր ամենաանձնական երգի հետևում թաքնված հուզական ուղերձի մասին:
In haar nieuwste release SISTER voegt de Ezidische zangeres Diana Kalashova haar stem samen met die van haar jongere zus Sofia in een oprechte ode aan zusterschap, liefde en familie. Samen geschreven met hun familie en gezongen in hun moedertaal Ezdiki, vangt het lied de intieme band tussen zussen en weerspiegelt het Diana’s blijvende toewijding aan haar wortels, haar passie en haar kunstenaarschap. In dit exclusieve interview met Ezidi Times vertelt Diana openhartig over het creatieve proces, haar geheime archief vol onuitgebrachte muziek, en de emotionele boodschap achter haar meest persoonlijke lied tot nu toe.
Em seu mais novo lançamento, SISTER, a cantora ezidi Diana Kalashova une sua voz à da irmã mais nova, Sofia, em uma homenagem emocionante ao amor fraternal, à família e ao vínculo entre irmãs. Escrita em conjunto com a família e interpretada em seu idioma nativo, o ezdiki, a canção capta a intimidade entre irmãs e reflete o contínuo compromisso de Diana com suas raízes, sua paixão e sua arte. Nesta entrevista exclusiva à Ezidi Times, Diana revela detalhes sobre o processo criativo, sua coleção secreta de músicas inéditas e a mensagem emocional por trás de sua música mais pessoal até hoje.
