քաղաքականություն

Երբ քուրդ դիզայները Միլանի ցուցադրության ժամանակ ներկայացրեց ավանդական եզդիական զգեստ, շատերը ծափահարեցին այդ ժեստը՝ որպես ներառման նշան։ Բայց արդյո՞ք դա իսկապես ճանաչում է, թե՞ յուրացում։ Ezidi Times-ի համար հարցն ավելի խորն է. ինչո՞ւ պետք է եզդիները հույսը դնեն ուրիշների վրա՝ իրենց ավանդույթները ցուցադրելու համար, և ի՞նչ է նշանակում, երբ նրանց ժառանգությունը կլանվում է ավելի լայն քրդական պատմության մեջ։ Վտանգված է ոչ միայն նորաձևությունը, այլև հին ժողովրդի ինքնության գոյատևումը։

Հայաստանի խորհրդարանը քաղաքական մեքենա է, և խիստ կասկածի տակ է դրվում, թե ինչու պետք է ներկայացված լինի քուրդ փոքրաթիվ բնակչությունը, հատկապես հաշվի առնելով, որ քրդերը չեն կատարել իրենց զինվորական ծառայությունը առաջին և երկրորդ Լեռնային Ղարաբաղի/Արցախյան պատերազմների ժամանակ։ Չնայած քրդերը Հայաստանի Հանրապետության «հավասար» քաղաքացիներ են, նրանք չենթարկվեցին պետությանը և փախան, քանի որ չէին ցանկանում պատերազմել Ադրբեջանի դեմ իրենց ընդհանուր մահմեդական ինքնության պատճառով: Լեռնային Ղարաբաղ/Արցախ հակամարտությունը կրել է ոչ թե կրոնական, այլ պատմական և քաղաքական բնույթ: Այդուհանդերձ, Հայաստանի այն «հավասար» քուրդ քաղաքացիները, որոնց երաշխավորված են նույն թվով տեղեր, ինչ եզդիները, չեն պայքարել իրենց երկրի համար։