Առանց կրթված աղջիկների՝ Էզդիխան չի լինի

Ավելի հզոր եզդիներով մենք ավելի լավ հնարավորություններ ունենք պաշտպանելու մեզ, մեր ձայնը միջազգային մակարդակով լսելի դարձնելու և, հնարավոր է, նույնիսկ հասնելու մեր նախնիների հայրենիքը՝ Եզդիխանը (Ezdikhan) վերականգնելու մեր հավաքական նպատակին: Բայց մենք չենք կարող հասնել դրան՝ հույսը դնելով բացառապես տղամարդկանց վրա: Մեզ պետք են և՛ արական, և՛ կին եզդիներ, ովքեր կրթված, հարգված և բարձր պաշտոններ են զբաղեցնում: Դա իսկական հաջողության և բարգավաճման ճանապարհն է: Աղջիկներին վաղ ամուսնությունների պարտադրելը բացառապես երեխաներ ունենալու համար՝ երեխաներ, որոնք, պատշաճ կրթության և կարիերայի զարգացման բացակայության պատճառով, դժվար թե դառնան մեր հասարակության ուժեղ ներդրողներ, մինչդեռ տղամարդկանցից ակնկալում են, որ իրենց վրա կվերցնեն ամբողջ բեռը, միամտություն է: Պարզապես նայեք ցանկացած հաջողակ ազգի. դիտեք, թե ինչպես են նրանց կանայք հավասարապես նպաստում կոլեկտիվ խնդիրների լուծմանը: Տեսեք, թե որքան ուժեղ և բարեկեցիկ են այդ հասարակությունները։

Ի՞նչ է անում քուրդ պատգամավորը Հայաստանի խորհրդարանում

Հայաստանի խորհրդարանը քաղաքական մեքենա է, և խիստ կասկածի տակ է դրվում, թե ինչու պետք է ներկայացված լինի քուրդ փոքրաթիվ բնակչությունը, հատկապես հաշվի առնելով, որ քրդերը չեն կատարել իրենց զինվորական ծառայությունը առաջին և երկրորդ Լեռնային Ղարաբաղի/Արցախյան պատերազմների ժամանակ։ Չնայած քրդերը Հայաստանի Հանրապետության «հավասար» քաղաքացիներ են, նրանք չենթարկվեցին պետությանը և փախան, քանի որ չէին ցանկանում պատերազմել Ադրբեջանի դեմ իրենց ընդհանուր մահմեդական ինքնության պատճառով: Լեռնային Ղարաբաղ/Արցախ հակամարտությունը կրել է ոչ թե կրոնական, այլ պատմական և քաղաքական բնույթ: Այդուհանդերձ, Հայաստանի այն «հավասար» քուրդ քաղաքացիները, որոնց երաշխավորված են նույն թվով տեղեր, ինչ եզդիները, չեն պայքարել իրենց երկրի համար։